Zachowanie psa – wyjaśniamy!

Pies domowy

Canis familiaris lub Canis lupus familiaris – te terminy mogą brzmieć egzotycznie, ale to nic innego jak łacińskie nazwy oznaczające doskonale nam znanego psa domowego. Chociaż psy zostały udomowione tysiące lat temu i powszechnie są uważane przez ludzi za najlepszych przyjaciół, wciąż skrywają w sobie wiele tajemnic. Chcąc je lepiej zrozumieć, warto zgłębiać wiedzę na temat języka i zachowań tych zwierząt, w czym, mamy nadzieję, pomoże niniejszy artykuł.

• Podobieństwa i różnice w psiej i ludzkiej komunikacji
• Wokalizacje i dźwięki
• Szczekanie
• Warczenie
• Skomlenie
• Dyszenie
• Mowa ciała
• Postawa ciała
• Głowa i pysk
• Uszy
• Oczy
• Dziwne zachowania psa
• Przydatne gadżety dla psów
• Język psa – podsumowanie

Podobieństwa i różnice w psiej i ludzkiej komunikacji

Z całą pewnością niejeden właściciel psa chciałby, żeby jego pupil potrafił mówić, aby móc się z nim bez trudu porozumieć. Należy jednak zauważyć, że psy mówią do nas cały czas, choć w nieco inny sposób niż ludzie. Aby komunikacja z naszym czworonogiem przebiegała jak najlepiej, należy zadać sobie trud poznania języka psa.

Pies, w skutek udomowienia i częstego obcowania z człowiekiem, nauczył się niektórych wysyłanych przez nas sygnałów komunikacyjnych. Psy potrafią odczytywać wiele ludzkich gestów, interpretować nasze emocje czy ton głosu. Komunikacja u psów występuje na płaszczyźnie wewnątrzgatunkowej, gdy porozumiewają się z przedstawicielami własnego gatunku , kiedy chcą nawiązać kontakt np. z człowiekiem. Wobec tego należy pamiętać, że nie tylko my pragniemy się z nimi porozumieć, ale że one również szukają z nami kontaktu i dokładają wszelkich starań do tego, aby zrozumieć człowieka. To jeszcze bardziej powinno zachęcić nas do tego, aby poszerzać naszą wiedzę dotyczącą psich zachowań.

Wokalizacje i dźwięki

Ludzie w porozumiewaniu się ze sobą w dużym stopniu polegają na komunikacji werbalnej, czyli użyciu komunikatów słownych, na co pozwala mocno rozwinięty aparat mowy. Psy mają znacznie bardziej ograniczone możliwości, jeśli chodzi o posługiwanie się dźwiękami, co nie oznacza, że ograniczają się jedynie do zwykłego szczekania. Psy wykazują się posługiwaniem szerszą gamą dźwięków od blisko spokrewnionych z nimi wilków – w komunikacji z ludźmi korzystają ze szczekania, skomlenia, warczenia i dyszenia. Aby lepiej zrozumieć nasze czworonogi, warto więc zwrócić uwagę na to, co oznaczają wysyłane przez nie sygnały dźwiękowe.

Szczekanie

Pies może szczekać z bardzo różnych powodów, zarówno na człowieka, jak i na innego psa. Najczęstszym powodem szczekania jest zagrożenie, o którym pies chce ostrzec swoje otoczenie. Gdy zwierzę szczeka na ludzi, jest to najczęściej spowodowane tym, że ich nie zna i uważa za potencjalne niebezpieczeństwo, o którym informuje swoich domowników. To samo dotyczy innych psów – nasz czworonóg może odczuwać lęk przed innymi przedstawicielami swojego gatunku i pokazywać to szczekaniem.

Szczekanie nie zawsze jest jednak objawem strachu u psów. Zdarza się, że zwierzę zaczyna szczekać z powodu radości lub ekscytacji, np. gdy widzi znajomych ludzi lub gdy wyraża chęć zabawy z innym psem. Takie zachowanie może być również wynikiem frustracji lub ostrzeżeniem, jeśli jakiś pies lub człowiek za bardzo zbliży się do naszego zwierzaka.

Czasem może się nam wydawać, że pies szczeka bez wyraźnego powodu, jednak zawsze jest jakaś przyczyna takiego zachowania psa. Nasze czworonogi reagują na otaczające je bodźce, a pierwotne instynkty sprawiają, że często odpowiadają na różne dźwięki i zdarzenia szczekaniem. Częstotliwość dźwięku, którą wychwytuje psie ucho, jest znacznie szersza niż w przypadku człowieka, więc następnym razem, kiedy zdenerwuje nas szczekanie naszego psa, pomyślmy, że jego zachowanie może wynikać z tego, że słyszy coś, co znajduje się poza zasięgiem naszych zmysłów.

Co ciekawe, skłonność do szczekania może być powiązana z rasą zwierząt – niektóre z nich wykazują się większą wokalizacją, a inne mniejszą. Do najbardziej szczekliwych ras psów należą m.in. samojedy, pudle i owczarki niemieckie, z kolei za najmniej szczekające rasy uchodzą np. akity, charty angielskie whippety oraz rottweilery.

Warczenie

Warczenie jest zazwyczaj odpowiedzią na zagrożenie. Wystraszony pies może warczeć na inne psy lub ludzi, gdy naruszą jego granice. Ten odgłos to czasem sygnał ostrzegawczy, po którym pies może przejść do bezpośredniego ataku.

Warczenie nie zawsze musi być jednak odpowiedzią na nieprzyjemne bodźce z otoczenia. Zdarza się, że pies warczy podczas zabawy, gdy szarpie zabawkę lub z ekscytacji. Ważne jest więc to, aby właściciel potrafił poprawnie odczytać kontekst i przyczynę warczenia swojego pupila.

Skomlenie

Skomlenie i piszczenie to kolejny sposób psiej komunikacji, którym posługują się zwłaszcza szczenięta. Pies może tak okazywać zarówno radość, jak i niepokój. Czasem skomlą te psy, które tęsknią za swoim właścicielem i którym brakuje towarzystwa.

Pies skomli także, gdy odczuwa ból, jest niespokojny, chce zwrócić uwagę, prosi o jedzenie lub chce iść na spacer. Skomlenie może też oznaczać stres lub niepokój, np. przy zmianie otoczenia lub samotności. Ważne jest, aby obserwować psa i zidentyfikować przyczynę skomlenia. W przypadku częstego lub niepokojącego skomlenia warto skonsultować się z weterynarzem, bo może to sygnalizować problem zdrowotny lub emocjonalny.

Dyszenie

Dyszenie to dla psa naturalny mechanizm umożliwiający chłodzenie organizmu. Normalną temperaturą ciała psa jest od 37,5 do 39℃, więc aby utrzymać ją na tym poziomie podczas upałów i wysiłku fizycznego korzysta z dyszenia jako formy termoregulacji.

Pamiętajmy, aby w gorące dni szczególnie zwracać uwagę na komfort naszego psa – zapewnijmy mu stały dostęp do świeżej wody i pilnujmy, aby się nie przegrzał. Psy mogą również ulec poparzeniu słonecznemu, na co szczególnie narażone są rasy o jasnej sierści, dlatego czasem lepiej jest zrezygnować ze spaceru, jeśli słońce jest zbyt intensywne.

Dyszenie u psa jest jednak nie tylko formą termoregulacji – może też być oznaką niektórych emocji. Pies może w ten sposób pokazywać stres spowodowany różnymi czynnikami, np. hałasem lub bólem. Aby dobrze zinterpretować przyczynę dyszenia u naszego czworonoga, należy obserwować otoczenie wokół niego.

Warto przypomnieć, że dyszenie może wynikać też z przyczyn anatomicznych. Brachycefaliczne rasy psów, czyli np. mopsy, charakteryzują się spłaszczonymi pyskami, co niesie za sobą ryzyko wystąpienia chorób dróg oddechowych. Właściciele takich psów powinni być szczególnie czujni i muszą obserwować, czy u ich pupili nie występują problemy zdrowotne. Wykazano, że rasy psów z dłuższą mordą żyją dłużej i nie są tak bardzo narażone na takie choroby, jak psy z płaskimi pyskami.

Mowa ciała

Dla naszych czworonogów naturalne jest wyrażanie swoich emocji i samopoczucia całym ciałem, dlatego, jeśli chcemy je dobrze zrozumieć, musimy zwracać uwagę na całą ich postawę.

Postawa ciała

Nastroszona sierść

Gdy pies się nastroszy, znaczy to, że jego sierść, zwłaszcza na grzbiecie i karku, staje dęba. To naturalna reakcja na silne emocje, takie jak strach, agresja, ekscytacja, frustracja czy zaskoczenie. Nastroszona sierść ma na celu sprawić, że pies wyda się większy i bardziej groźny, co może być próbą odstraszenia przeciwnika lub wyrażenia niepokoju. Ważne jest, aby ocenić inne sygnały mowy ciała psa, żeby lepiej zrozumieć, czy pies czuje się zagrożony, czy po prostu jest podekscytowany np. podczas zabawy.

Pokazywanie brzucha

Brzuch to najwrażliwsza część ciała u psa – odsłaniając go, pokazuje, że nam ufa i że czuje się bezpiecznie w naszej obecności. Takie zachowanie jest również znakiem podporządkowania i uległości.

Pies odsłaniając brzuch, eksponuje najbardziej wrażliwe partie ciała, co jest sygnałem, że nie stanowi zagrożenia i prosi o delikatne traktowanie. To także wyraz poddania się, pokazujący, że pies ufa i chce nawiązać pozytywną relację. Czasem pies pokazuje brzuch, gdy chce zwrócić na siebie uwagę lub prosi o pieszczoty, ale nie zawsze oznacza to zgodę na dotykanie w tym miejscu – ważne jest obserwowanie reakcji psa i szanowanie jego granic.

Ogon

Ogon psa może nam bardzo ułatwić próbę odczytania emocji naszego pupila. Powszechnie wiadomo, że merdanie nim oznacza radość, jednak możemy dzięki niemu zrozumieć znacznie więcej.

Pozycja neutralna

Ogon uniesiony mniej więcej na wysokości grzbietu świadczy o tym, że pies jest zrelaksowany i spokojny. Gdy pies zaczyna przy tym nim merdać, śmiało możemy uznać, że jest szczęśliwy i wyraża w ten sposób swoje zadowolenie.

Ogon w górze

Wysoko uniesiony ogon jest oznaką pewności siebie u psa. Zwierzę pokazuje w ten sposób gotowość do działania. Jeśli przy tym całe ciało zwierzaka jest sztywne, a ciężar ciała przeniesiony do przodu, może to być oznaką rychłego ataku.

Podkulony ogon

Opuszczony ogon świadczy o lęku i o tym, że zwierzę czuje się niepewnie. Pies może przy tym lekko merdać ogonem, co nie oznacza bynajmniej w tym przypadku radości. Podwinięcie ogona między tylne łapy pomaga stłumić zapach gruczołów okołoodbytowych, a skulona pozycja ciała sprawia, że pies wydaje się mniejszy.

Głowa i pysk

Uważna obserwacja ruchów głowy naszego pupila może dostarczyć nam wielu cennych informacji na temat przeżywanych przez niego emocji. Wyjaśniamy, co oznaczają niektóre wysyłane w ten sposób znaki.

Przechylanie głowy

Czy zdarzyło Ci się zauważyć, że Twój pies lekko przechyla głowę, gdy coś do niego mówisz? To zachowanie świadczy o tym, że nasz czworonóg dokłada wszelkich starań, żeby nas zrozumieć! Jest to niewątpliwie uroczy widok, z czego zdają sobie sprawę same psy, bo potrafią to czasem wykorzystywać na swoją korzyść, np. żeby uzyskać od właściciela ulubiony przysmak.

Zwracajmy uwagę na to, czy nasz pupil nie przekrzywia głowy zbyt często lub, czy nie chodzi w ten sposób – może być to objawem niektórych chorób uszu lub problemów neurologicznych. Jeśli to zachowanie wzbudza nasz niepokój, nie wahajmy się udać do weterynarza.

Odwracanie głowy

Jest to sygnał dyskomfortu i oznaka potrzeby większego dystansu. Takie zachowanie psa powinniśmy traktować jako prośbę o przestrzeń.

Uszy

Uszy naszego pupila mogą dużo powiedzieć o tym, jak się czuje, jednak zazwyczaj do poprawnej interpretacji potrzebujemy więcej sygnałów.

Gdy pies kładzie uszy, a przy tym odsłania zęby i marszczy nos, może to oznaczać, że czworonóg czuje się zagrożony i zestresowany. Takie samo kładzenie uszu, jednak bez pokazywania zębów i przy rozluźnionej postawie ciała, z ogonem podniesionym do góry, może stanowić zaproszenie do wspólnej zabawy. Gdy pies pochyla lekko swoje uszy do przodu, okazuje w ten sposób swoje zainteresowanie, jednak jeśli pochyla je mocniej, a przy tym przybiera napiętą pozycję ciała, sygnalizuje agresję i gotowość do ataku.

Oczy

Oczy i wzrok pełnią istotną rolę w psiej komunikacji, podobnie jak u ludzi. Zwracając uwagę na spojrzenie naszego psa, możemy lepiej go zrozumieć.

Spojrzenie skierowane prosto w oczy człowieka lub innego psa jest możliwym sygnałem oznaczającym gotowość do walki, ale nie zawsze tak jest. Pies korzysta często ze wzroku, aby komunikować się ze swoim opiekunem – intensywne wpatrywanie się we właściciela może oznaczać prośbę o spacer lub wyraz zaufania. To jak dany osobnik posługuje się kontaktem wzrokowym i jak na niego reaguje, zależne jest również od rasy i jego charakteru.

Lekko przymrużone oczy i spokojne spojrzenie u psa są oznaką relaksu. Gdy widzimy u naszego czworonoga taki wzrok, połączony z rozluźnioną postawą ciała, możemy mieć pewność, że naszemu zwierzakowi jest wygodnie i że czuje się komfortowo.🐕

Zachowaniem, na które często zwraca się uwagę, jest pokazywanie przez psa białka oka. Jest to tzw. oko wieloryba, które niektórym może wydawać się urocze, jednak stanowi ważny sygnał w psiej komunikacji. Zazwyczaj oznacza to, że zwierzę czuje się niekomfortowo np. z powodu naruszenia jego przestrzeni osobistej. Należy wtedy zadbać o to, aby nie drażnić go bardziej i przypilnować, aby w jego pobliżu nie znalazły się inne zwierzęta i dzieci. Takie oczy u naszego psa nie zawsze muszą nas niepokoić – jeśli przy takim spojrzeniu zwierzę zachowuje luźną postawę ciała, może to oznaczać przeprosiny lub małego psiego focha.😊

Dziwne zachowania psa

Niektóre zachowania psa mogą nam się wydać dziwne i niezrozumiałe, jednak są całkowicie normalne dla naszych czworonogów. Poniżej wyjaśniamy niektóre z nich.

Wąchanie innych psów pod ogonem

Takie zachowanie jest zupełnie naturalne dla psa. Poznając otaczający świat, nasze czworonogi bardzo polegają na zapachu, więc normalne jest to, że pierwszą rzeczą, jaką robią, gdy spotykają innego psa, jest jego dokładne obwąchanie. Czemu jednak wąchają inne zwierzęta akurat pod ogonem? W tamtym miejscu na ciele psa znajdują się gruczoły zapachowe, które dla naszych pupili pełnią funkcję swego rodzaju dowodu osobistego – dzięki nim psy uzyskują wiedzę o płci, stanie zdrowia i nastroju innego zwierzęcia.

Gonienie ogona

Takie zachowanie kompulsywne u psa może wynikać z nudy lub frustracji i jest częstym objawem zaburzeń behawioralnych. Choć wygląda jak niewinna zabawa, nie powinniśmy tego ignorować i poszukać źródła problemu. Należy się zastanowić, czy pies czuje się bezpiecznie w swoim otoczeniu i czy nie jest narażony na stres. Warto w tym przypadku skorzystać z pomocy behawiorysty lub weterynarza.

Niszczenie rzeczy w domu

Jest to problem, z którym mierzy się wielu właścicieli psów. Skąd u naszych zwierzaków biorą się niszczycielskie zapędy? Przyczyn może być kilka. Czasem pies nie wie, że takie zachowanie jest zabronione – dlatego tak ważne jest, aby od początku pilnować szczenięta i wyznaczyć jasne granice.

Psy mogą też niszczyć rzeczy z najzwyklejszej nudy – dlatego powinniśmy zapewnić naszemu pupilowi dostęp do zabawek, żeby nie stały się nimi nasze meble czy poduszki. Pies musi mieć także odpowiednio dużo ruchu, aby nie w głowie mu były inne rozrywki w postaci niszczenia naszych mebli. Pamiętajmy, znudzony pies potrafi znaleźć sobie jakąkolwiek odskocznię, aby spożytkować swoją energię.

Niszczenie rzeczy po nieobecność opiekuna może być też skutkiem poważniejszych problemów, np. lęku separacyjnego. Uporanie się z takimi trudnościami zajmie najpewniej dużo czasu i warto skorzystać w takim przypadku z pomocy specjalisty.

Wyjątkowe przywiązanie

Czasem nasz pies bardzo nie lubi, kiedy wyjeżdżamy. Mimo, że na przykład zostaje z jednym z członków rodziny. Gdy wyjeżdżamy, pies może wykazywać różne zachowania związane z tęsknotą i niepokojem. Często wyczekuje przy drzwiach lub oknie, licząc na powrót właściciela. Niektóre psy doświadczają lęku separacyjnego, co objawia się szczekaniem, wyciem, piszczeniem, niszczeniem przedmiotów czy apatią.

Inne reagują smutkiem i brakiem chęci do zabawy lub jedzenia. Warto unikać emocjonalnych pożegnań, by nie wzmacniać stresu u psa, oraz stopniowo przyzwyczajać go do krótkiej samotności, np. zostawiając na kilka minut samego w pokoju. Czasami pomocne jest monitorowanie psa kamerą, by obserwować jego zachowanie podczas naszej nieobecności. Pies tęskni i odczuwa brak opiekuna, a jego reakcje mogą się różnić w zależności od indywidualnego temperamentu i przyzwyczajeń.

Taka jest właśnie nasza redakcyjna Izi. Gdy tylko opiekunka pakuje walizki, Izi usilnie chce pokazać, że bez niej nie ma podróży.😉

Przydatne gadżety dla psów

Te proste akcesoria mogą znacząco umilić życie psui i ułatwić właścicielowi komunikację ze swoim pupilem. Warto zajrzeć.

Język psa – podsumowanie

Język psa to złożony system komunikacji oparty głównie na mowie ciała. Pozwala on psom wyrażać emocje, intencje i reagować na otoczenie. Psy wykorzystują różne sygnały niewerbalne. Pozycja ciała, ustawienie uszu, ruch ogona czy mimika to tylko niektóre z nich. Wszystko po to, aby przekazać swoje uczucia i nastroje. Ponadto, wokalizacje, takie jak szczekanie, warczenie czy piszczenie, są ważnym elementem ich komunikacji.

Zrozumienie psiego języka umożliwia lepszą interpretację potrzeb i nastrojów psa, co wpływa na poprawę relacji między zwierzęciem a opiekunem. Pozwala też skuteczniej reagować w różnych sytuacjach. Kluczowe jest obserwowanie całego kontekstu i łączenie sygnałów, ponieważ pojedynczy gest może mieć różne znaczenia zależnie od sytuacji.

Opanowanie języka psa pomaga również lepiej ocenić intencje innych psów i uniknąć nieporozumień czy konfliktów podczas spotkań na spacerach. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego właściciela psa, by zapewnić swojemu pupilowi komfort i bezpieczeństwo w codziennej komunikacji.

Psy komunikują się z otoczeniem w różnoraki sposób. Nie zawsze łatwo jest nam je zrozumieć, ale z pewnością warto uczyć się tej trudnej sztuki. Świadomy opiekun, potrafiący odczytać sygnały wysyłane przez swojego pupila, może skuteczniej budować więź. Co więcej, może zapobiegać problemom behawioralnym i wspierać psa w codziennym funkcjonowaniu.

Artykuł zawiera linki afiliacyjne. Ciebie to nic nie kosztuje jeśli użyjesz linków z tej strony a nam, dzięki minimalnej prowizji z racji zakupu, pozwoli na dalszy rozwój strony. Dzięki za Twoje wsparcie!💙